ده رو مه ره ی
منظره زاور از نمای گویچ
گرچه یاران فارغند ازحال ما
کاک غالب قادری و کاک داود صالحی
کاک خالد بیابانی
کاک آرام قربانی
کاک رحمان کریمی نژاد
و این هم مرد سخت کوش وباغدارنمونه دزاور سلیمان جعفری
عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت صدشکر که این آمد و صد حیف که آن رفت
پیشاپیش فرا رسیدن عید سعید فطر
را به همه ی دوستان و روزه داران محترم تبریک عرض می نمایم.
مدیریت وبلاگ
این مسابقات که دراول ماه مبارک رمضان باحضور 12 تیم برگزارگردید
درپایان تیمهای اوراز-دهیاری دگاگا وفرمانداری
به ترتیب رتبه های اول تا سوم را به خود اختصاص دادند
که مراسم پایانی آن با حضور فرماندار محترم شهرستان
وهیئت والیبال استان و اهدای جوایز برگزار گردید.
برای دیدن تصاویر مربوطه به ادامه مطلب بروید ادامه مطلب...
برید به ادامه مطلب ادامه مطلب...
گاهی به لطف خداوند خود را همچون عقابی بر فراز آسمان می یابم.
اما ناگاه فقط به خاطر لذت خوردن موشی ،
به سوی زمین خاکی شیرجه می زنم و
آسمانی بودنم را به موشی می فروشم
زیباترین لبخند دنیا ( خوشبختی = رضایتمندی ) را در چهره اش نگاه کنید .
کودکی . نشاط . بالندگی . دلخوش به پیراهنی زیبا و چشمانی پر از امید .
شرکت او به عنوان یک دختر روستایی در جشن ملی توت فرنگی در سنندج
بردن نان و چاشت برای پدری که نان فرزندان در دل سنگ جستجو میکند .
نگاهی دزدکی . دور از چشم پدر به مرد غریبه عکاس .
از دکتر شیری شنیده است که سونامی بی شوهری در راه است .
با چشمانی نگران به راه که شاید مرد زندگی از راه بیاید و دم شام کولون خانه پدر را به صدا در آورد و برود به دنبال بخت خویش .
دوش به دوش میبرد تا در تنور خانه نان شب فراهم آورد .
گندم میشوید و بادش میزند تا از گرد و غبار بزداید . چون دل بی غل و غش مردش .
و گاهی بر کناره های سیروان دست و صورتی به آب میزند .
گپ زدن های سر پیری
در شادی و عروسی
در 150 سال پیش با این هیبت عکس میگرفت
آخی !!!!!!!! دایکم . بوچ وا له بانه که وه و له سر ریگاکه دا بی رفیق و هاوسر دانیشتویی ؟
آخریه تی . وه کو کوتریک بو بال گردنه وه . بو ...
آخی . آخر همه ما . بی رفیق . بی همسر . ظاهرا" دنیا دیگه بهش نیازی نداره . نشسته بر سر راهی که از بام خانه ها میگذرد . هر روز دست غم و بی چاره بودن بر زانو منتظر تا شاید ... بیاید و چون کبوتری روح او را به پرواز درآورد . به دیگر سو . به سرایی که قراره باقی باشه .
باتشکر ازدوست خوبم عیسی مهدوی
روزی گذشت پادشهی از گذرگهی فریاد شوق برسرهر کوی وبام خواست
پرسید زان میانه یکی کودک یتیم کاین تابناک چیست که برتاج پادشاست
آن یک جواب داد چه دانیم ما که چیست پیداست آنقدر که متاعی گرانبهاست
نزدیک رفت پیرزنی کوژ پشت و گفت این اشک دیده من وخون دل شماست
مارا به رخت وچوب شبانی فریفته است این گرگ سالهاست که با گله آشناست
آن پارسا که ده خرد و ملک رهزن است آن پادشا که مال رعیت خورد گداست
بر قطره سرشک یتیمان نظاره کن تا بنگری که روشنی گوهر از کجاست
پروین به کجروان سخن از راستی چه سود کو آنچنان کسی که نرنجد زحرف راست
منبع:دیوان پروین اعتصامی
کودکان و ایتام را همین الان دریابیم ..شاید سهم فرزندانمان یتیمی باشد
من تورا دوست دارم و تو دیگری را
و دیگری دیگری را ....
این گونه است که ما همیشه تنهاییم....
ئیمشه و ته نیا و بی جه سته ی زه بونم
دیسان سه ر واز که رد دله ی پر هوونم
خه یالان خام ئاوردم به ردم
هاوار جه ده مه ی هناسه ی سه ردم
زوخاو گیج مه دا دیگ ده روون دا
هووناو هورشاناش جه سته ی زه بوون دا
ره نگا ره نگ ره نگ ره نگ گول گوون هوونم
قرچه ی بریشته ی کوره ی دروونم
چون دانه ی سه ر ساج هور ئامام جارجار
جه تاو دوکه ل جه شه راره ی نار
سوزیام هی سوزیام وینه ی شوعله ی نور
بیم سورمه ی سوبحان ئاورده ی کوی تور
من قه قنه س نبیم ها بیم وه قه قنه س
یه ک جاریچ ئمشه و ها برشیم جه دس
ئه وند خه یالان به ردم وه درون
په ی دوری یاران به تر بیم زه بون
روه جه شو فیشته ر زارو زه لیلم
ساقی سا جامی ئه مجار ده خیلم
بده ر پیم نوش که م چون هه رده جاران
وه ره غم گردین گروی مه ی خواران
.....مه عدوم (مه وله وی)
