ماجراازاین قراربود که روزیکشنبه مورخ 15/3/90 چهارخانواده ازاهالی شهرستان جوانرود جهت گردش درمناطق اورامانات درمسیر خودودرگذرازگردنه تته ناگهان متوجه .....

ادامه مطلب...

درتاریخ 11/03/90 راس ساعت 16 دریک اتفاق دلخراش عده ای ازجوانان این شهر جهت گذراندن

اوقات فراغت خود به رودخانه سیروان درقسمت جاده ملا مصطفی بیسارانی (شاعربزرگ کرد)

درزمینهای (حمه ی حمه لاو ) نزدیکیهای باغ شیخ عثمان نقشبندی می روند که

درحین شنا کردن یکی از آنان درداخل آب دچارخفگی شده وبعداز سی دقیقه ماندن درزیر آب

 باکمک اهالی شهر جسد این نوجوان به نام محمد لطفی فرزند فارس لطفی (ازکارمندان باز نشسته نهضت سوادآموزی )

ساکن شهرستان مریوان که برای مراسم تدفین پدربزرگش به این شهرآمده بود

بیرون کشیده شده وبلافاصله به درمانگاه شهربرده می شود که درپایان زحمات کادردرمانگاه

بی نتیجه مانده وآن جوان جان به جهان آفرین تسلیم می کند .

ازطرف مدیریت وبلاگ کوسالان برای خانواده آن مرحوم صبر جزیل وبرای آن مرحوم علو درجات راخواستاریم .

روحش شادویادش گرامی باد 

ناوه جوانه که ت

په لکه شوره که ت

ته ختی تویله که ت

که مان بروه که ت

ره شی برژانت

مه سی چاوه که ت

لوته وانه که ت

سوری کولمه که ت

خال لای ده مه که ت

چالی چنا که ت

کالی لیموه که ت

به رمور سینه که ت

ده س وپه نجه که ت

خرتی پوزه که ت

وردی په نجه که ت

به رزی بالاکه ت

ریکی ئه نامت

کواو سوخمه که ت

لارو له نجه که ت

ناز و خه م زه که ت

هار وها جیه که ت

هاتن و چوینه که ت

قالی ته کاندن

مال پاک کردنه که ت

شوخی وگه مه که ت

بزه ی لیوه که ت

ئه خم وته خمه که ت

قارو قینه که ت

ئاو پژین به رمال

سوبح وعه سره که ت

داخستن ئاگر

سه ماوه ر ، قورسیه که ت

شیرین به خاترحوسن وجه مالت

بیوه ریم مه که له بردن ناوت

من پاوه ن کریام

به تای زولفه که ت

جه رگیشم بریا

له که م لوتفیه که ت

قه سه مت ئه ده م

تو گیان دایکه که ت

به خوشه ویسی برا و باوکه که ت

بوگم به  تانه ی قه وم وخیله که ت

رزگارم بکه له زنجیره که ت          

که مندال بوم

باوک و دایکم فیریان کردم

که ره نگی ره ش، ره نگی مه رگه

ره نگی خه فه ت

                          ره نگی ئینسانی بی ده نگه

پیان گوتم که ره نگی ره ش

                        ره نگی دلیکی زور ته نگه

به لام گیانه پیچه وانه فیریان کردم

ساله هایه ئه وچاوه ره شانه پیم ده لین

که ره نگی ره ش ، ره نگی ژینه

ره نگی هیواو عه شقیکی به تینه .........

                  ( بوئه وینداران )

زندگی جیره مختصری است،

مثل یک فنجان چای و کنارش عشق است،

مثل یک حبه قند.

زندگی را با عشق نوش جان باید کرد. "

داخـو چ ره نگـه ن ئیسـال (کـــوســالان)    خه یمـه دان جـه نــه و تیـپ تـیپ گـورالان

دل نـه شــیـــن و رون شـــه وان و روان    یاد و (ســه رنـه هـال) کـه مـه ر و کـــوان

وه یاد و وه شیی که ش و کـو و کـه مه ر    رو مارو وه شه و شه و وه سوب سه حه ر

یـاگـه و مـن هــالیـن تــو یـاگــه ت ئــاوا     (کـه مــه ر و شــه وی) کریــلــه و مـاکـوا

به ناله ی حه زین ده ره ی (ده ره ویان)    وه ســوزی ده روون دلــه لــه ی بــریــان

وه ســوزی ده روون بــــاره مــا وه یــاد    وه یــاد و خـــودای غـــه م بـــده ر وه بــاد

هوشت ئه ر مه نده ن فیـکرت نه شـیویان    پـه ی رابیـته و زیـکر ویـرت نـه ره ویــان

عه ودالم سه ر سام حیـره ت مـه نـده نــا    هه ی داد وه غه فله ت دوزه خ سـه نـده نـا

وه (باوه حه یران) دل مات و حــه یــران    وه ی گرد ده رد و داخ جه کومه ن سه یران

گه شتی نه که ش و کو و که مه ر کـاوان   نه وره سته ی گولان په ی کورپه ی ساوان

دل ده ره ی ویـران په ری (ده ره ویـان)    په ی (بابا حـه یــران) روح جه مــن جــیان

ئـه رواحی  پیــران (نـه وه د و نـو پیـر)   حازرن حــازر ده سگــیر هــه ی ده سگــیر

یاره ب گــونـاهـبار شــه ر مــه ساره نـا    زه لــیل و روو زه رد زویــــر و زاره نـــا

یـــاره ب شــــادمــــان ویــــار وه یــاران     هــامــسه ران وینــای چـون جــاری جـاران